Grzybica to problem, z którym boryka się coraz więcej osób, a obecne statystyki wskazują, że jest nią dotknięte około 10-20% całej populacji. Powstaje ona wskutek rozwoju mikroskopijnych grzybów, które osłabiają układ odpornościowy człowieka, co może doprowadzić do poważnych chorób.
Grzybica jest chorobą, której leczenie jest absolutnie konieczne do zachowania zdrowia psychicznego i fizycznego. Leczenie jaj łagodnych form powierzchniowych zapobiega również powstaniu groźniejszych grzybic narządowych. Prostym i bezbolesnym sposobem na zdiagnozowanie i wyeliminowanie patogenów powodujących grzybice może być terapia Mora. Podczas zabiegów przeprowadzanych za pomocą terapii z użyciem biorezonansu możliwe jest również oczyszczenie organizmu z grzybów oraz wielu innych patogenów osłabiających organizm. Warto również zauważyć, że to jelito grube w dużej mierze jest odpowiedzialne za prawidłową pracę układu odpornościowego. Dlatego też warto dodatkowo zastosować hydrokolonoterapię, czyli płukanie jelita grubego , aby przywrócić naturalną równowagę fizjologiczną organizmu i wzmocnić jego odporność.
Grzybica, ze względu na stopień przeniknięcia do ciała grzybów, które ją wywołują, dzieli się na grzybicę powierzchniową i grzybicę głęboką (układową, narządową). Grzybice powierzchniowe występują o wiele częściej i dotyczą przede wszystkim grzybic dermatologicznych skóry oraz błon śluzowych. Są one nie tylko uciążliwe, ale i mogą się łatwo przenosić na inne osoby. Do najczęściej występujących grzybic powierzchniowych należą:
Nieleczone stany grzybicy powierzchniowej mogą również prowadzić do rozwoju grzybicy głębokiej, których konsekwencję mogą mieć poważne skutki dla zdrowia, a nawet spowodować śmierć. Do najczęstszych grzybic głębokich należą:
Powstaniu grzybicy sprzyja wiele czynników, z których niektóre można samodzielnie wyeliminować, inne zaś należy poddać specjalistycznemu leczeniu. Grzybica niezwykle szybko rozwija się w podatnym środowisku – ciepłym i wilgotnym. Bardzo łatwo jest się nią zarazić podczas korzystania ze wspólnych urządzeń sanitarnych i sportowych oraz przebywając w dużych skupiskach ludzi np. poprzez kontakt bezpośredni i pośredni ze złuszczonym naskórkiem lub włosami osoby zakażonej. Warto również pamiętać, że niektóre grzyby np. Candida wchodzą w skład naturalnej flory bakteryjnej organizmu człowieka i uaktywniają się oraz rozprzestrzeniają pod wpływem sprzyjających warunków. Dlatego też równie łatwo można samemu doprowadzić do grzybicy wskutek zaniedbań związanych z higieną lub też noszeniem zbyt ciasnych, sztucznych ubrań niepozwalających skórze oddychać oraz nieodpowiedniego obuwia. Bez jednak względu na sposób wywołania grzybicy jej powstanie wiąże się z nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego, za który w dużej mierze odpowiedzialne są jelita.
Do najczęstszych grzybów prowadzących do powstania grzybicy należą:
Głównymi przyczynami rozwoju grzybicy są:
Grzybica wywołuje objawy, o których warto wiedzieć, aby móc je wcześniej rozpoznać i podjąć odpowiednie leczenie. Wśród zmian dermatologicznych najczęstszymi objawami grzybicy jest pieczenie, swędzenie, świąd czy złuszczanie się naskórka. W cięższych stadiach objawy te mogą przybrać formy rozległych czerwonych plam, bolesnych pęcherzy, nadżerek, a nawet rozpadlin skórnych, dlatego nie można ignorować nawet najmniejszych, początkowych objawów. W przypadku grzybicy jelita i całego przewodu pokarmowego są to częste bóle brzucha, biegunki, uczucie przelewania się treści pokarmowej, niestrawność oraz mdłości. W przypadku grzybicy płuc jej objawy przypominają zwykłą infekcję układu oddechowego jak kaszel, duszności, ukłucia w piersi, odksztuszanie gęstej wydzieliny lub gorączka. Z kolei najgroźniejsza grzybica drobnoustrojowa sprawia, że życie osoby na nią cierpiącej jest poważnie zagrożone – pojawiają się problemy z oddychaniem i zaburzenia krążenia, temperatura ciała raz drastycznie wzrasta, raz maleje, a sam chory wymaga natychmiastowej hospitalizacji.